چشمه ناز

از مهم ترين خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي مي توان به جلوگيري از تبادلات شيميايي اشاره كرد. علاوه بر آن هنگامي كه آب را درون اين محفظه ها نگهداري مي كنيد باعث حفظ طعم و بوي آن شده و كيفيت آب حفظ مي شود .در اين مطلب شما را با خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي آشنا خواهيم كرد.

نگهداري و نوشيدن آب در كوزه سفالي

قبل از بررسي خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي بايد اين موضوع را يادآوري كنيم كه در سال هاي گذشته اغلب افراد از كوزه هاي سفالي براي نگهداري مايعات استفاده مي كردند. به تدريج و با مدرن شدن زندگي بشر، شاهد كمرنگ شدن استفاده از اين محفظه ها هستيم و متاسفانه به سراغ بسته بندي هاي پلاستيكي، بطري و … رفته ايم. استفاده از كوزه سفالي براي نگهداري و نوشيدن آب به دليل ويژگي‌هاي خاص آن در برخي فرهنگ‌ها معمول است. البته ميزان تأثير اين ويژگي‌ها ممكن است متفاوت باشد و به نوع سفال، فرآيند ساخت، و شرايط محيطي بستگي داشته باشد. در زير تعدادي از خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي ذكر شده است:

خنك كننده طبيعي

كوزه‌هاي سفالي به عنوان يك خنك كننده طبيعي عمل مي‌كنند. سفال ويژگي هاي حرارتي خاصي دارد. آب درون كوزه به صورت طبيعي خنك شده و اين خنكاي طبيعي ممكن است تا مدت زمان طولاني ادامه يابد.

حفظ طعم و بو

سفال ممكن است به طور طبيعي از جذب بوها و طعم‌هاي ديگر جلوگيري كند. اين ويژگي مي‌تواند به حفظ طعم طبيعي آب كمك كرده و از افزودن مواد شيميايي جلوگيري نمايد. قطعا نگهداري اين نوشيدني گوارا درون كوزه سفالي، فوايد آب آشاميدني را افزايش مي دهد.

حفظ كيفيت آب

برخي افراد معتقدند كه كوزه‌هاي سفالي مي‌توانند مواد آلي و معدني موجود در آب را حفظ كنند و از انتقال مواد مضر از ديگر مواد به آب جلوگيري كنند.

اصطكاك كمتر

سطح داخلي كوزه سفالي به دليل زبري كمتر، اصطكاك كمتري با آب دارد كه مي‌تواند تجربه نوشيدن را لذت‌بخش‌تر كند.

جلوگيري از تبادل مواد شيميايي

از ديگر خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي جلوگيري از تبادلات شيميايي است. سفال اغلب به عنوان يك مواد غير‌تبادلي براي مواد شيميايي در نظر گرفته مي‌شود. به اين معنا كه مواد مختلف درون سفال به آب نفوذ نمي‌كنند و از تبادل مواد شيميايي با آب جلوگيري مي‌كنند.
توجه داشته باشيد كه برخي از اين خصوصيات ممكن است به ميزان كمتر يا بيشتر در كوزه‌هاي سفالي مختلف وابسته به فرآيند ساخت و مواد باشد. همچنين، به دليل وجود تفاوت‌هاي فرهنگي و جغرافيايي، ممكن است تعبير از خواص يك كوزه سفالي در مناطق مختلف متفاوت باشد.

بهترين كوزه سفالي براي نوشيدن آب

انتخاب بهترين كوزه سفالي براي نوشيدن آب به عوامل مختلفي مرتبط است. در زير چند ويژگي كليدي را براي انتخاب كوزه سفالي مناسب براي نوشيدن آب مطرح شده است:

• ‌ مواد اوليه: از كوزه‌هاي ساخته شده از سفال با كيفيت بالا استفاده كنيد. سفال با كيفيت معمولاً از خاك‌هاي خالص تهيه مي‌شود و در زمينه انتقال گرما و نگهداري طعم و بوي آب بهتر عمل مي‌كند.
• ‌ رنگ: اگر مي خواهيد از كوزه براي آب سرد استفاده كنيد، بهتر است به سراغ رنگ‌هاي تيره برويد. رنگ‌هاي تيره جذب كمتري از نور خورشيد دارند و تازگي آب را حفظ مي كنند.
• نوع لعاب: لعاب بر روي سطح كوزه نيز مهم است. اين لايه مي‌تواند از جذب بوها و طعم‌هاي مضر جلوگيري كند و همچنين در نگهداري آب به خوبي كمك كند. همچنين لعاب در بهبود خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي تاثيرگذار است.
• اندازه و شكل: اندازه كوزه به نيازهاي شخصي شما بستگي دارد. اگر مي‌خواهيد آب را بيشتر نگه داريد، يك كوزه بزرگ‌تر را انتخاب كنيد. همچنين شكل كوزه نيز مي‌تواند بر تازگي آب و نحوه سرازيري آن تأثير بگذارد.
• نحوه ساخت: برخي از كوزه‌ها داراي ضخامت ديواره مناسبي هستند كه مي‌توانند دما را بهتر منعكس كنند و آب را براي مدت طولاني‌تري سرد نگه دارند.
• قيمت: در نهايت، قيمت نيز مي‌تواند نقشي در انتخاب داشته باشد. هرچند كه بهتر است آب را در كوزه با كيفيت نگهداري كنيد، اما مي‌توانيد گزينه‌هاي با قيمت معقول و كيفيت خوب را نيز در نظر بگيريد.

با توجه به اين نكات، بهترين كوزه سفالي براي نوشيدن آب به سليقه شما و نيازهاي خود بستگي دارد.

تفاوت كوزه و بطري پلاستيكي براي نوشيدن آب

اكنون كه با خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي آشنا شديم نوبت به اين مي رسد كه مقايسه اي ميان كوزه و بطري هاي پلاستيكي در نگهداري و نوشيدن آب داشته باشيم. تفاوت‌هاي زيادي بين كوزه و بطري پلاستيكي به عنوان وسايل نگه‌داري و مصرف آب وجود دارد. معمولا آب معدني در بطري هاي پلاستيكي به فروش مي رسند. به همين دليل قيمت آب معدني نسبت به آب آشاميدني معمولي مقداري گران تر است. در زير به برخي از اين تفاوت‌ها اشاره شده است:

جنس مواد

• كوزه: اغلب از مواد سنتي مانند خاك يا گل سفال استفاده مي‌شود.
• بطري پلاستيكي: از مواد پلاستيكي مانند پلي‌اتيلن يا PET ساخته مي‌شود.

استحكام و مقاومت

• كوزه: معمولاً سنگين‌تر است و مقاومت بيشتري نسبت به فشار و ضربه دارد.
• بطري پلاستيكي: سبك‌تر از كوزه است، اما ممكن است به سرعت خراب شود يا شكسته شود.

استاندارد بهداشتي

• كوزه: در برخي مناطق به دليل جنس و روش توليد ممكن است استانداردهاي بهداشتي رسمي را نداشته باشد.
• بطري پلاستيكي: معمولاً با استانداردهاي بهداشتي مشخص و موافقت‌شده توسط سازمان‌هاي بهداشتي توليد مي‌شود.

قابليت بازيافت

• كوزه: ممكن است در برخي موارد قابليت بازيافت پاييني داشته باشد.
• بطري پلاستيكي: بسياري از بطري‌هاي پلاستيكي قابليت بازيافت دارند.

استفاده‌ي مكرر

• كوزه: معمولاً مي‌تواند براي مدت زمان طولاني‌تري مورد استفاده قرار گيرد.
• بطري پلاستيكي: ممكن است پس از مدتي استفاده آسيب ببيند و نياز به تعويض شود.

تأثير زيست محيطي

• كوزه: در برخي موارد، تأثير زيست محيطي كمتري دارد، اما بسته به جنس و روش توليد ممكن است به زمان بيشتري براي تجزيه طبيعي نياز داشته باشد.
• بطري پلاستيكي: ممكن است تأثير زيست محيطي بيشتري داشته باشد، اما بطري‌هاي بازيافتي تاثيرات منفي بر محيط زيست را كاهش مي دهند.

در نهايت، انتخاب بين خواص نوشيدن آب در كوزه سفالي و بطري پلاستيكي وابسته به نيازها، محيط زيست و ترجيحات فردي است. افراد بايد توجه داشته باشند كه چهارچوب هاي بهداشتي و محيطي براي مصرف آب در منطقه خود را رعايت كنند.

مهم ترين املاح موجود در آب شامل سديم، كلسيم، كلريد، منزيم و … مي باشند كه هر كدام از آن ها داراي خواص و ويژگي هاي منحصر به فردي هستند. توجه داشته باشيد كه املاح موجود در آب جزو تركيبات شيميايي آب به شمار مي روند و به دليل برخورد با سنگ ها ايجاد مي شوند. املاح به عنوان معياري براي سنجش ميزان سختي آب نيز در نظر گرفته مي شوند.

مهم ترين املاح در آب

املاح موجود در آب به دليل برخورد با سنگ‌ها، خاك، زمين و همچنين تأثيرپذيري از جلبك‌ها و حيوانات زنده به آن افزوده مي‌شوند. به همين دليل آب چشمه ها و آب هاي معدني ارزشمندتر از آب لوله كشي يا تصفيه مي باشند. زيرا آب تصفيه شده تمام املاح خود را از دست مي دهد و هيچ ارزشي براي سلامتي انسان ندارد. آب چشمه ها با استفاده از تكنولوژي هاي نوين، به كارخانجات تهيه آب معدني منتقل مي شوند و بعد از پاكسازي فيزيكي آن ها و حفظ املاح موجود در آب ، عمليات بسته بندي بدون دخالت دست انجام مي شود. در حال حاضر قيمت آب معدني به دليل بكارگيري از تكنولوژي هاي روز دنيا در تهيه و ارائه، گران تر از آب آشاميدني و تصفيه شده مي باشد. در زير چند نمونه از املاح آب ذكر شده است:

• سديم (Na+): يكي از اصلي‌ترين يون‌ها در آب است.
• كلريد (Cl-): معمولاً با سديم به صورت نمك (نمك كلريد) يافت مي‌شود.
• كلسيم (Ca2+): از املاح مهمي است كه در آبهاي زيرزميني و سطحي موجود است و به عنوان يك عنصر غذايي براي گياهان و حيوانات اهميت دارد.
• منزيم (Mg2+): يك عنصر موجود در آبهاي خوراكي و ضروري براي جذب كلسيم در گياهان.
• سولفات (SO4^2-): معمولاً كلسيم به صورت سولفات كلسيم يا گچ يافت مي‌شود.
• كربنات (CO3^2-): ممكن است به صورت كربنات كلسيم يا سديم كربنات در آب وجود داشته باشد.
• پتاسيم (K+): يك يون مهم ديگر كه در آب ممكن است وجود داشته باشد.
• آهن (Fe): يك عنصر كمياب در آبهاست ولي ممكن است به عنوان نوعي املاح آهن وجود داشته باشد.

تركيبات و ميزان املاح موجود در آب ممكن است به شدت متغير باشد و بستگي به منطقه جغرافيايي و ديگر عوامل دارد. همچنين، مقدار اين املاح در آب مي‌تواند بر اساس استفاده‌هاي مختلف تست و تنظيم شود.

نحوه شناسايي املاح موجود در آب

شناسايي املاح موجود در آب مي‌تواند از طريق متدهاي مختلف صورت گيرد. در زير چند روش متداول براي اندازه‌گيري و شناسايي املاح آب آورده شده‌اند:

آزمايشگاهي

• كلريد: از طريق افزودن نيترات نقره به آب، كلريد به صورت نقره كلريد تشكيل مي‌شود و مي‌توان اين تشكيل شدن را به راحتي تشخيص داد.
• كربنات و بي‌كربنات: از طريق افزودن اسيد (مانند اسيد سولفوريك) و سپس اندازه‌گيري دي‌اكسيد كربن آزاد، مي‌توان املاح آب را تشخيص داد.

استفاده از تجهيزات تحليلي

• اسپكتروفتومتر: براي اندازه‌گيري طول موج نوري كه از آب عبور مي‌كند. اين متد به خوبي براي تشخيص املاح معدني مانند مقدار مواد مذاب (TDS) مناسب است.
• كروماتوگرافي: براي تفكيك و اندازه‌گيري املاح مختلف در آب مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

استفاده از تجهيزات قابل حمل

• پي‌اچ‌متر: براي اندازه‌گيري اسيديته يا بازيته آب، كه مي‌تواند به نشان دادن مقدار آنيون‌ها و كاتيون‌ها كمك كند.
• كيت‌هاي تجاري: برخي كيت‌ها به شما امكان مي‌دهند كه در محل خود آزمايش انجام دهيد و املاح مانند كلريد، نيترات و غيره را اندازه بگيريد.

تحليل آزمايشگاهي

• جذب اتمي: اين تكنيك براي تشخيص املاح مثل سديم، پتاسيم و كلسيم مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

هر روشي كه انتخاب شود، بايد با دقت انجام شود و بهتر است توسط افراد ماهر انجام گيرد. همچنين، استفاده از تجهيزات استاندارد و معتبر در انجام اين آزمايشات حائز اهميت است.

بهترين ميزان املاح براي آب آشاميدني

مقدار املاح موجود در آب به عوامل مختلفي مانند سن، فعاليت‌هاي روزانه، شرايط آب محلي و وضعيت سلامتي فرد بستگي دارد. اما در كل، آب نبايد املاح خيلي فراوان يا خيلي كم باشد تا از نظر سلامتي مطلوب باشد. معمولاً مقدار املاح در آب بر اساس محدوده‌هاي معيني اندازه‌گيري مي‌شود. اين املاح مي‌توانند شامل كلرايد، سديم، كلسيم، منيزيم، سولفات و ديگر يون‌ها باشند.
سازمان بهداشت جهاني (WHO) مقدار توصيه‌شده براي كل سديم در آب را كمتر از 200 ميلي‌گرم بر ليتر اعلام كرده است. همچنين، مقدار كلسيم توصيه‌شده براي آب آشاميدني ممكن است متغير باشد، اما معمولاً در حدود 100-200 ميلي‌گرم بر ليتر است.
براي اطمينان از كيفيت آب شرب، بهتر است آزمايشات شيميايي و ميكروبيولوژيكي را انجام داده و سپس بر اساس نتايج، اقدام به تصحيح مقدار املاح كنيد. همچنين، در مناطقي كه آب آشاميدني تهيه شده از چاه يا آب زير زميني است، ممكن است نياز به اصلاحات خاصي داشته باشيد. در هر صورت، مشاوره با متخصصان بهداشت عمومي يا متخصصان آب و فاضلاب مي‌تواند به شما كمك كند تا بهترين مقدار املاح براي آب آشاميدني در منطقه خود را تعيين كنيد.

ميزان املاح آب معدني چقدر است؟

بسياري از افراد براي حفظ سلامتي خود به سراغ خريد آب معدني به صورت عمده مي روند و آن را به طور كلي جايگزين آب لوله كشي، آب تصفيه شده و … مي كنند. اما سوالي كه در اين بخش مطرح مي شود اين است كه ميزان املاح در آب معدني چقدر است؟
مقدار املاح موجود در آب معدني متناسب با نوع و منبع آب مي‌باشد. هر آب معدني ممكن است مقدار مختلفي از املاح، از جمله مواد معدني، سديم، كلسيم، منيزيم، كلرايد، سولفات و غيره داشته باشد. همچنين، تركيبات املاح ممكن است خاصيت ويژه اي به آب معدني بدهند.
برخي افراد ممكن است به دليل وضعيت سلامتي يا نيازهاي خاص خود به آب معدني با مقدار خاصي از املاح نياز داشته باشند. بنابراين، بهتر است بر اساس نيازهاي خود و توصيه‌هاي پزشك يا متخصص به انتخاب مناسب‌ترين نوع آب معدني براي مصرف شخصي خود بپردازيد.
براي اطلاعات دقيقتر در مورد ميزان املاح در يك نوع خاص آب معدني، به برچسب محصول، تحليل آب معدني، يا منابع معتبر مرتبط با آب معدني مورد نظر مراجعه كنيد.

بهترين آب براي حيوانات خانگي شامل آب تصفيه شده و آب بدون كلر است. توجه داشته باشيد كه آب بايد در دماي مناسبي قرار گرفته باشد تا مصرف آن براي حيوان خانگي دشوار نشود. در اين مطلب قصد داريم علاوه بر پرداختن به بهترين آب براي حيوانات خانگي ، به جوانب مختلف اين موضوع نيز اشاره كنيم.
بهترين آب براي حيوانات خانگيكدام آب براي حيوانات خانگي مناسب است؟آشنايي با بهترين آب براي حيوانات خانگي براي كساني كه از اين موجودات دوست داشتني در منزل نگهداري مي كنند لازم و ضروري است. آب تازه و تميز از اهميت بسياري برخوردار است، به ويژه براي حيوانات خانگي. برخي از نكاتي كه در انتخاب بهترين آب براي حيوانات خانگي بايد در نظر گرفته شوند عبارتند از:
آب تصفيه شده: اگر ممكن است، از آب تصفيه شده يا آب شهري كه توسط فيلترهاي مناسب تصفيه شده باشد استفاده كنيد. اين كمك مي‌كند تا از ايجاد مواد آلوده، ميكروب‌ها و مواد شيميايي غيرمطلوب در آب جلوگيري شود.آب بدون كلر: برخي حيوانات با مصرف آب هايي كه كلر بيش از حد دارند دچار مشكل مي شوند. براي حيوانات خانگي، بهتر است از آب خالص يا آبي كه كلر آن حذف شده استفاده كنيد. مي‌توانيد از فيلترهاي آب يا محصولات تصفيه آب استفاده كنيد.آب غني از مواد معدني: حيوانات نياز به مواد معدني مختلف دارند. آبي كه حاوي مقدار مناسبي از اين مواد معدني است، به سلامت حيوانات كمك مي‌كند و به عنوان بهترين آب براي حيوانات خانگي شناخته مي شود. اگر آب شهري مواد معدني كمي داشته باشد، ممكن است نياز به تكميل مواد معدني با تغذيه يا مكمل‌هاي ويتاميني داشته باشيد.دماي مناسب: حيوانات نيز مانند انسان‌ها به دماي آب حساس هستند. اطمينان حاصل كنيد كه آب مناسب براي مصرف حيوانات شما باشد. برخي حيوانات ممكن است آب گرمتر يا سردتر را ترجيح دهند.تغييرات تدريجي: اگر تصميم به تغيير نوع آب حيوانات خانگي خود داريد، اين كار را تدريجي انجام دهيد تا حيوانات بتوانند به تغييرات عادت كنند.در نهايت، هر حيوان نيازهاي مختلفي دارد، بنابراين اهميت دادن به علايق و نيازهاي خاص حيوانات شما نيز مهم است. در صورت شك و ترديد، مي‌توانيد با دامپزشك يا متخصص تغذيه حيوانات مشورت كنيد تا بدانيد بهترين آب آشاميدني چيست ؟
بهترين دماي آب براي مصرف حيوانات خانگياكنون كه با بهترين آب براي حيوانات خانگي آشنا شديم بايد اشاره اي به دماي مناسب اين نوشيدني گوارا نيز داشته باشيم. دماي مناسب آب براي مصرف حيوانات خانگي به نوع حيوان، جوانب مختلف محيط و نيازهاي خاص هر گونه از آن ها بستگي دارد. در ادامه، توصيه‌هاي كلي براي دماي آب براي مختلف حيوانات آورده شده است:
گربه‌هاگربه‌ها به طور عمومي دوست دارند آب تازه مصرف كنند.دماي آب براي گربه‌ها معمولاً بايد در محدوده ۳۵-۳۹ درجه سانتيگراد باشد.سگ‌هابيشتر سگ‌ها آب با دماي متوسط را ترجيح مي‌دهند.دماي آب براي بيشتر سگ‌ها معمولاً بين ۳۵-۳۹ درجه سانتيگراد است.برخي از سگ‌ها ممكن است از آب گرمتر يا سردتر خوششان بيايد.پرندگانبراي بيشتر پرندگان، آب با دماي اتاق (حدود ۲۱-۲۲ درجه سانتيگراد) مناسب است.آب نبايد بسيار سرد يا گرم باشد.موش‌ها و حيوانات كوچك ديگربراي موش‌ها و حيوانات كوچك ديگر، آب با دماي اتاق يا كمي گرمتر مناسب است.اطمينان حاصل شود كه آب به اندازه كافي تازه باشد.توجه داشته باشيد كه حيوانات مختلف ممكن است ترجيحات مختلفي داشته باشند. بنابراين، بهتر است هر حيوان خانگي را به طور منظم مشاهده كرده و به نيازهاي خاص آن واكنش نشان دهيد. همچنين، در فصل‌هاي گرمتر، اطمينان حاصل شود كه حيوانات دسترسي به آب تازه داشته باشند تا از خطر خشكي و گرما جلوگيري شود. به طور كلي بهترين آب براي حيوانات خانگي آبي است كه تازه باشد و دماي آن با محيط تفاوت زيادي نداشته باشد.كدام آب براي حيوانات خانگي مناسب استعواقب مصرف آب آلوده براي حيوانات خانگيمصرف آب آلوده براي حيوانات خانگي مي‌تواند عواقب جدي براي سلامتي آنها داشته باشد. در زير تعدادي از اين عواقب آورده شده‌اند:
بيماريها و عفونت‌ها: حيوانات خانگي ممكن است با باكتري‌ها، ويروس‌ها و ميكروارگانيسم‌هاي مضر ديگر آلوده شوند كه به عنوان منابع عفونت و بيماري در آنها عمل كنند.مشكلات گوارشي: مصرف آب آلوده ممكن است به عوارضي همچون اسهال، استفراغ و مشكلات گوارشي ديگر در حيوانات منجر شود.تأثير بر سيستم ايمني: آلودگي آب ممكن است سيستم ايمني حيوانات را ضعيف كند و آنها را به بيماري‌هاي ديگر حساس‌تر كند. به همين دليل بايد بهترين آب براي حيوانات خانگي را شناسايي كنيد و حيوان خانگي خود را با آن تغذيه كنيد.تأثير بر پوست و مو: مواد شيميايي و آلاينده‌هاي موجود در آب ممكن است باعث مشكلات پوستي و مويي در حيوانات مي شوند.مشكلات تنفسي: برخي آلاينده‌هاي آب، مانند ذرات معلق و مواد شيميايي‌، ممكن است تنفس حيوانات را تحت تأثير قرار دهند و به مشكلات تنفسي منجر شوند.تأثير بر اعصاب و سيستم عصبي: برخي مواد شيميايي ممكن است به سيستم عصبي حيوانات صدمه بزنند و به عوارضي همچون عدم تعادل، تشنج‌ها يا مشكلات اعصابي ديگر منجر شوند.كاهش عملكرد عضلات: آب آلوده ممكن است تأثير منفي بر عملكرد عضلات حيوانات داشته باشد و باعث كاهش فعاليت و انرژي آنها شود.تأثير بر اعصاب و سيستم عصبي: برخي مواد شيميايي ممكن است به سيستم عصبي حيوانات صدمه بزنند و به عوارضي همچون عدم تعادل، تشنج‌ها يا مشكلات اعصابي ديگر منجر شوند.كاهش عملكرد عضلات: آب آلوده ممكن است تأثير منفي بر عملكرد عضلات حيوانات داشته باشد و باعث كاهش فعاليت و انرژي آنها شود.براي جلوگيري از اين مشكلات، اهميت دارد كه حيوانات خانگي از منابع آب تميز و ايمن استفاده كنند و در صورت شك در كيفيت آب، اقدام به مشاوره با دامپزشكي محلي، تصفيه آب يا استفاده از آب معدني  كنند. در غير اين صورت بايد با مشكلات و عواقب مصرف آب آلوده و درمان بيماري حيوانات خانگي خود دست و پنجه نرم كنيد.

از عوارض خوردن آب استخر مي توان به ورود آلودگي به سيستم گوارش، تحريكات پوستي و … اشاره كرد. بسياري از افراد در حين شنا كردن، مقداري از آب استخر را مي نوشند. اين موضوع به مرور زمان مشكلات زيادي را در آن ها ايجاد مي كند. در اين مطلب قصد داريم شما را با عوارض خوردن آب استخر آشنا كنيم.
عوارض خوردن آب استخرخوردن آب استخرآيا با عوارض خوردن آب استخر آشنا هستيد؟ حتما تا به حال براي شما پيش آمده كه در حين شنا كردن در استخر، مقداري از آب را نوشيده و وارد بدن خود كرده ايد. خوردن آب استخر ممكن است به علت دارا بودن مواد شيميايي، باكتري‌ها يا ويروس‌ها، عوارضي براي سلامتي داشته باشد. در زير چند مسئله بايد در نظر گرفته شود:
حاوي مواد شيميايي: مواد ضدعفوني كننده (مثل كلر) ممكن است در آب استخر وجود داشته باشد. مصرف زياد اين مواد ممكن است به چشمان، پوست، و دستگاه تنفسي آسيب بزند.باكتري‌ها و ويروس‌ها: آب استخر ممكن است حاوي باكتري‌ها و ويروس‌ها (مثل ويروس هرپس) باشد كه ممكن است عوارض جسماني منجر شوند.مواد آلوده: ممكن است اشياء آلوده مثل زباله‌ها يا مواد شيميايي ناشي از استحمام‌كنندگان و مواد آرايشي به آب استخر افتاده باشد كه مصرف آنها ممكن است به سلامتي آسيب بزند.تحريكات پوستي: مصرف طولاني مدت آب و مواد شيميايي موجود در آن، ممكن است به تحريكات پوستي منجر شود.كاهش عوارض خوردن آب استخربراي كاهش خطرات نوشيدن آب استخر موارد زير را رعايت كنيد:
استفاده از استخرها و مراكز شنا با استانداردهاي بهداشتي.استفاده از حوله و لباس شنا مناسب.اجتناب از خوردن آب استخر و تماس با چشمان و دهان با آب استخر.مطالعه و رعايت دستورالعمل‌هاي مربوط به استخرها و حمام‌ها.انجام امور نظافتي قبل از ورود به استخر.در هر صورت، اگر علائم ناراحتي يا علائم بيماري پس از استفاده از استخر ظاهر شد، به متخصص پزشك مراجعه كنيد.
علائم مسموميت با آب استخرمسموميت با آب استخر ممكن است به دلايل مختلفي اتفاق بيافتد از جمله مقدار ناكافي يا بيش از حد مواد شيميايي مورد استفاده در تصفيه آب استخر، عدم حفظ تراز pH مناسب، حضور ميكروب‌ها و ارگانيسم‌هاي مخرب، يا حتي آلودگي ناشي از استفاده نادرست از مواد شيميايي توسط شناگران. علائم مسموميت با آب استخر ممكن است عبارت باشد از:
تحريك چشم و گلو: چشم‌ها و گلوي شما احساس تحريك و سوزش مي‌كند.آبريزش چشم و سردرد: افزايش توليد اشك، سردرد و حساسيت نسبت به نور.تحريك پوست: حساسيت، قرمزي، خشكي يا تحريك پوست.علائم گوارشي: مشكلات معده مانند استفراغ، اسهال يا درد شكم.علائم تنفسي: مشكلات تنفسي ممكن است شامل سرفه، خس خس صدا در حنجره يا ديگر علائم تنفسي باشد.لرزش و ضعف عضلاني: لرزش، ضعف عضلاني يا كاهش قدرت فيزيكي.تب و گلودرد: افزايش دماي بدن و حالت گلودرد.علائم عصبي: اختلالات در سيستم عصبي ممكن است باعث افت توجه، اضطراب يا تاري ديد شود.در صورت تجربه هر يك از اين علائم، مهم است فوراً به پزشك يا مراكز درماني مراجعه كنيد. همچنين، اطمينان حاصل كنيد كه استخر با استانداردهاي بهداشتي منطبق است و مواد شيميايي به درستي به كار رفته‌اند. بهتر است همواره استخرها به طور دوره‌اي تست شوند و در صورت وجود هر گونه مشكل، تصحيح شوند. همچنين به تمام شناگران توصيه مي شود با عوارض خوردن آب استخر آشنا باشند.

خوردن آب استخرويژگي هاي استخر استانداردبراي آنكه دچار عوارض خوردن آب استخر نشويد پيشنهاد مي كنيم به سراغ استخرهاي استاندارد و بهداشتي برويد. استخرهاي استاندارد براي استفاده عمومي يا حتي خصوصي به مجموعه‌اي از ويژگي‌ها و استانداردها پيشنهادي تحت نظر انجمن‌ها و سازمان‌هاي مختلف مربوط به حوزه استخرها تحت نظر انجمن استخرهاي آمريكا (NSPI) و انجمن استانداردهاي ملي (ANSI) ارائه مي‌شود. در ادامه، ويژگي‌هاي مهمي كه يك استخر استاندارد ممكن است داشته باشد را ذكر مي‌كنيم:
ابعاد و شكلابعاد استاندارد: طول، عرض و عمق استخر بايد به طور مشخص باشد.شكل استخر: استخرها معمولاً به شكل مستطيلي، مربعي يا گرد طراحي مي‌شوند.ساختار و مواد ساختتسطيح‌سازي و استحكام بنياد: براي جلوگيري از ترك‌ها و نشتي آب.مواد ساخت: استفاده از موادي مانند بتن، فايبرگلاس، وينيل استرلينگ، چوب يا استيل.سيستم تصفيه آبفيلتراسيون: نصب سيستم فيلتراسيون براي حذف ذرات معلق و آلودگي‌ها از آب استخر.محصولات شيميايي: استفاده از محصولات شيميايي مانند كلر يا برومين براي حفظ آب استخر در حالت سالم.سيستم گرمايش و خنك كنندهگرمايش: براي استفاده در فصل‌هاي سرد سال.خنك كننده: براي كاهش دما در فصل‌هاي گرم سال.تجهيزات ايمنيپوشش استخر: براي حفاظت در برابر باران، باد و آلاينده‌ها.پله‌ها و نرده‌ها: براي ايمني و دسترسي آسان به استخر.سيستم تهويهتهويه مكانيكي: براي تأمين هواي تازه و حذف بخار و گازهاي آلوده.سيستم تهويه طبيعي: اگر استخر فضاي باز است.ضد لغزشپوشش ضد لغزش: براي افرادي كه از استخر خارج و وارد مي‌شوند.نورپردازيسيستم روشنايي: براي استفاده در شب يا در شرايط نور كم.تجهيزات تست و نظارتدستگاه‌هاي اندازه‌گيري مانند pH متر و كلرمتر: براي نظارت بر كيفيت آب.توجه داشته باشيد كه ويژگي‌هاي فوق ممكن است بسته به نوع استفاده (خصوصي يا عمومي) و محل قرارگيري (در داخل يا فضاي باز) متغير باشد. همچنين، رعايت دقيق استانداردها و مقررات محلي و ملي بسيار حائز اهميت است. معمولا كساني كه استخرهاي استاندارد و بهداشتي را انتخاب مي كنند دچار عوارضي از جمله مسموميت ناشي از خوردن آب استخر نمي شوند. تحقيقات نشان داده كه اغلب شناگراني كه نسبت به بهداشت استخر بي توجه هستند در مدت زماني كوتاه دچار عوارض خوردن آب استخر شده اند و اين موضوع مشكلات پزشكي زيادي را براي آن ها ايجاد كرده است.

آيا دستگاه تصفيه آب نيترات را ميگيرد ؟ اين سوالي است كه در ذهن بسياري از افراد وجود دارد. بيشتر دستگاه‌هاي تصفيه آب معمولاً به صورت ويژه براي حذف ذرات معلق، باكتري‌ها، و ويروس‌ها طراحي شده‌اند. اما، برخي از دستگاه‌هاي تصفيه آب مي‌توانند به عنوان يكي از ويژگي‌هاي خود نيز به حذف نيترات بپردازند.اگرچه نوشيدن آب سالم و با كيفيت بسيار اثرگذار براي سلامتي كلي بدن انسان است، اما تعداد قابل توجهي از افراد (در سراسر جهان) نمي‌توانند به ميزان توصيه شده توسط پزشكان، آب و مايعات با كيفيت و مقدار مناسب را مصرف كنند. هم‌اكنون، آب معدني چشمه ناز اين فرصت را براي مشتريان خود فراهم كرده تا از آب سالم بهره‌مند شوند.
آيا دستگاه تصفيه آب نيترات را ميگيردحذف نيترات توسط دستگاه تصفيه آباگر اين سوال در ذهن شما وجود دارد كه آيا دستگاه تصفيه آب نيترات را ميگيرد يا خير؟ بايد بگوييم كه براي حذف نيترات از آب، اغلب از تكنولوژي‌هايي مانند تبادل يون، تصفيه با ممبران، يا فرايند‌هاي شيميايي مانند تبديل نيترات به نيتروژن گاز استفاده مي‌شود. قبل از خريد يك دستگاه تصفيه آب، بهتر است مطالعه كنيد تا مطمئن شويد كه دستگاه مورد نظر قابليت حذف نيترات را دارد. همچنين، نكته مهم ديگر اين است كه ممكن است نياز به تعويض فيلترها يا قطعات ديگر باشد تا دستگاه كارايي بهتري داشته باشد.
وجود نيترات در آب آشاميدنينيترات يك يون متشكل از نيتروژن و سه اكسيژن است (NO3-). وجود نيترات در آب آشاميدني ممكن است از منابع طبيعي يا انساني ناشي شود. در زير به برخي از اين منابع اشاره مي‌شود:
منابع طبيعيبارندگي: نيترات از جريان باران به آبهاي زيرزميني و سطحي منتقل مي‌شود.تجزيه طبيعي مواد آلي: در برخي مناطق، مواد آلي تجزيه شده در خاك مي‌توانند نيترات توليد كنند.منابع انسانيكودها: استفاده از كودهاي نيتروژنه مي‌تواند به نفوذ نيترات به آبهاي زيرزميني منجر شود.فاضلاب و زباله‌ها: تخليه فاضلاب و دفن زباله‌ها مي‌تواند منجر به آلودگي آبها با نيترات شود.صنعت و كشاورزي: برخي فرآيندهاي صنعتي و كشاورزي نيز مي‌توانند نيترات را در محيط آزاد كنند.اگر غلظت نيترات در آب آشاميدني بيش از حد باشد، ممكن است بهداشت عمومي را تهديد كند. نيترات با نفوذ به آب آشاميدني مي‌تواند در برخي شرايط باعث توليد نيتريت شود كه مي‌تواند براي سلامت انسان مضر باشد، به خصوص در مواردي كه به مقدار بسيار زياد باشد يا در مواردي كه در دسترس باكتري‌هاي خاصي باشد كه نيترات را به نيتريت تبديل مي‌كنند. از نظر بهداشت عمومي، استانداردها براي غلظت مجاز نيترات در آب آشاميدني وجود دارد و مراقبت و نظارت مداوم از كيفيت آب اهميت دارد تا از سلامت افراد اطمينان حاصل شود.وجود نيترات در آب آشاميدنيفرآيند جذب نيترات توسط دستگاه تصفيه آبدر پاسخ به اين سوال كه ” آيا دستگاه تصفيه آب نيترات را ميگيرد ؟” بايد بگوييم كه برخي از دستگاه ها اين قابليت را دارند. جذب نيترات در فرآيند تصفيه آب يك مرحله مهم است، زيرا نيترات‌ها ممكن است به عنوان آلاينده در آب وجود داشته باشند و براي سلامتي انسان مضر باشند. اين يك فرآيند شيميايي است كه به منظور حذف نيترات از آب صورت مي‌گيرد. يكي از روش‌هاي متداول براي جذب نيترات توسط دستگاه تصفيه آب، استفاده از مواد جاذب نيترات است. در زير توضيحاتي در مورد اين فرآيند آورده شده است:
استفاده از رزين‌هاي جاذب نيترات: يكي از روش‌هاي رايج براي حذف نيترات از آب، استفاده از رزين‌هاي جاذب نيترات مي‌باشد. اين رزين‌ها معمولاً با يون‌هاي نيترات تبادل يوني انجام مي‌دهند، به اين ترتيب نيترات از آب جدا مي‌شود.فرآيند ديواره‌هاي متخلخل: در برخي سيستم‌هاي تصفيه آب، از ديواره‌هاي متخلخل براي جذب نيترات استفاده مي‌شود. اين ديوارها معمولاً شامل مواد خاصي هستند كه نيترات را جذب مي‌كنند.استفاده از بيوفيلم‌ها: بيوفيلم‌ها لايه‌هايي از ميكروارگانيسم‌ها هستند كه روي سطح مواد جاذب نيترات قرار گرفته و اين مواد را جذب مي‌كنند.اكسيداسيون با استفاده از برخي از فرآيندهاي شيميايي: برخي از فرآيندهاي اكسيداسيون ممكن است براي تبديل نيترات به فرم‌هاي كم خطرتر استفاده شوند.هر سيستم تصفيه آب ممكن است از يك يا تركيبي از اين روش‌ها براي حذف نيترات استفاده كند، و انتخاب بايد بر مبناي نيازها و شرايط محلي صورت ‌گيرد.جذب نيترات توسط دستگاه تصفيه آبمضرات نيترات براي سلامتي انساناكنون كه مي دانيد ” آيا دستگاه تصفيه آب نيترات را ميگيرد يا خير ؟ ” بهتر است به فكر خريد دستگاه هايي باشيد كه اين مواد سمي را به خود جذب مي كنند. نيتراتها مواد شيميايي هستند كه در محيط زيست و مواد غذايي مختلف يافت مي‌شوند. اين تركيبات به طور طبيعي در برخي از ميوه‌ها و سبزيجات، اعم از سبزيجات برگي و سبزيجات ريشه‌اي، وجود دارند. همچنين، نيتراتها به عنوان افزودني در مواد غذايي نيز به كار مي‌روند، به ويژه در فرآورده‌هاي گوشتي مانند سوسيس و كالباس. از يك سو، نيتراتها مي‌توانند اثرات مفيدي براي سلامت انسان داشته باشند. به عنوان مثال:
فعاليت ضد‌باكتريايي: نيتراتها مي‌توانند به عنوان يك ماده ضد‌باكتريايي عمل كنند و به كنترل رشد باكتري‌ها كمك كنند.تأثيرات قلبي-عروقي: برخي تحقيقات نشان داده‌اند كه نيتراتها ممكن است تأثير مثبتي بر سلامت قلب-عروقي داشته باشند، به عنوان مثال، افزايش عملكرد عروق و كاهش فشار خون.از سوي ديگر، در شرايط خاصي و در ميزان‌هاي بيش از حد، نيتراتها ممكن است به عنوان مضرات محيطي محسوب شوند:
توليد نيتروزامينها: در مواجهه با برخي ميكروب‌ها در دستگاه گوارش، نيتراتها ممكن است به نيتروزامينها تبديل شوند كه برخي از آنها به عنوان مواد مخدر سرطاني شناخته شده‌اند.‌ تشكيل نيتروزامينها در محيط آب: نيتراتها مي‌توانند به نيتروزامينها تبديل شوند، كه ممكن است در آب‌هاي آشاميدني يا منابع آب زيرزميني تشكيل شوند و احتمالا مصرف مداوم آنها ممكن است به سلامت افراد آسيب برساند.‌ تشكيل نيتروزامينها در محيط آب: نيتراتها مي‌توانند به نيتروزامينها تبديل شوند، كه ممكن است در آب‌هاي آشاميدني يا منابع آب زيرزميني تشكيل شوند و احتمالا مصرف مداوم آنها ممكن است به سلامت افراد آسيب برساند.در كل، ميزان مصرف نيتراتها مي‌تواند بر اساس نوع منبع، مقدار مصرف، و ويژگي‌هاي فردي متغير باشد. اگر نگراني‌هاي خاصي داريد، مي‌توانيد با متخصص تغذيه يا پزشك خود مشورت كنيد تا بهترين راهكارها براي شما راهنمايي شود. اما به طور كلي توصيه مي شود از دستگاه هايي استفاده كنيد كه فرآيند فيلتراسيون را به خوبي انجام مي دهد و قادر است آبي سالم به شما هديه كند.